Разговор помеѓу Гордана Јанкулоска и Зоран Ставревски

ГЈ: Ало.
ЗС: Ало.
ГЈ: Е.
ЗС: Да бе, ме бараше Силвана и ја откачив.
ГЈ: Ја па не знаев, мене Иле ми се јави. Викам – добро, тука сум ама не можам 
одма да дојдам.
ЗС: Јас измислив дека сум со детето на Нора, дека го чувам. Ха ха.
ГЈ: Ти добро си се снашол, па што не ми кажа, јас наивна…
ЗС: Ама знаеш како ми текна…у секунда, немав време да ти кажам. Одма вртев, 
ама ти беше овакво…busy.
ГЈ: А бе јас, да ме бараше таа немаше да и кренам. Ама Иле Димовски ми сврте и 
јас, со него имам коректен однос. И ми вика: Горде у Скопје ли си? Да бе да, 
викам, дома, гледам телевизија. Ха ха. И вика: молим те, немаме кворум ова-
она, а јас заборавив и дека сум пратеник…
ЗС: Мхм.
ГЈ: И сега ќе се влечкам…не за друго, нејќам да гласам за тој закон.
ЗС: И ја нејќам. Затоа и не отидов. Не ми беше тешко друго. Мене немаше да ми 
текне, ама Антоанета е стварно отидена кај Нора, и го чува детето, пошто они 
нешто на роденден биле и мене ми текна тоа, оп реков, како се сетив. Ха ха.
ГЈ: Па ти си се снајде. Ништо, ја ќе се влечкам, барем…а дома немам собраниски 
канал, да видам што има, до кај се…
ЗС: Има, зборат уште?
ГЈ: А има пријавено за збор?
ЗС: Па овој збори од кај Руфи сега. Не знам колку има, јас до сега не го 
гледав. Сега кога се јави она го уклучив да видам што се случува.
ГЈ: Мене ми…
ЗС: Јас си сурфам за одмор, знаеш…
ГЈ: Мене ми е идејата, ем ептен, пошто знам сега, пошто му реков на Иле тука 
сум, оваона…
ЗС: Што бе, знаеш кај се пратенициве, ало? Кај се? Нек си ебат матер, нека го 
викнат Пешевски.
ГЈ: И тоа што викаш. Да бе да.
ЗС: Некаа го викнат Пешевски нека оди.
ГЈ: И тоа што викаш.
ЗС: А бе оди, све амали ние, за све сме амали, другите се курчат и си прават 
мрежа у државава. Што вика овој Игор од кај мене кога му пишав, сега не е една 
мрежа на..на овие, на фамилијава знаеш…
ГЈ: Ааа…
ЗС:…сега вика втора мрежа Пешевски рпави низ државава.
ГЈ: Па и така е.
ЗС: Така е, и луѓево го знаат тоа, знаат кој е-што е дечково, не може…
ГЈ: Да, да.
ЗС: Ја му реков на шефот кога ми го спомна него, а бе овие кај мене, Наташа и 
Игор се….они се…ни до нив не е стасано, сфаќаш?
ГЈ: Не бе, баш сега со…
ЗС: Зошто бе да биде он министер? Ми е криво, јас имам златни деца никој, 
никогаш не ме прашал за нив.
ГЈ: Ееее, а јас што да кажам?
ЗС: Само затоа што се мои? Затоа што јас сум тој што сум и затоа што му 
пречиме со тебе, му е страв да не сме прејаки? Тоа е…
ГЈ: Да, да.
ЗС: Ебате беља.
ГЈ: Па и овие бе кај мене, како магариња работат.
ЗС: Прават мрежи, а луѓево умреа од работа кај мене. Пет години го носам цело, 
цела економија ја носам у Македонија на грб,
ГЈ: Да, да.
ЗС: Никој не ме праша бе дали имаш некој кадар, никој не ме праша. И до тука 
ми е зовриено. И ја ќе трчам сега за у Собрание!? Нека им трчаат тие што се…се 
некои фраери се…Денеска состаноци гледам бе Горде, кој со кого држи состаноци, 
не сум идиот.
ГЈ: Е па све ти е јасно.
ЗС: Све ми е јасно.
ГЈ: Се ти е јасно.
ЗС: Да не ми е јасно, нема да се нервирам. Од што ми е јасно се нервирам.
ГЈ: Не ја ќе гледам и кога ќе дадат пауза, намерно ќе отидам откако ќе заврши 
цела работа.
ЗС: Ма ич, маткај се наваму-натаму.
ГЈ: А не…
ЗС: Речи: колата ја чекам, немам кола.
ГЈ: Да бе да, така ќе речам.