Разговор помеѓу Гордана Јанкулоска и Мартин Протугер

МП: Ова човечево сега, во штаб што ги возеше комбињава, што ги одржава колите, 
не го знам што е како е, на мене ми го дадоа шофер да ми биде. Ја не го 
користам, но тука ги средува колите, трча, праи, пак е тука, знаеш. Сега треба 
да го вработиме негде. Кај да го вработам бе?
ГЈ: Па да го стаиме у СОЗР, ако тие работи работи, шофер, ова-она. А?
МП: СОЗР а?
ГЈ: Не знам шо човек е, мислам не знам ни за кое чоече ми збориш ама…
МП: Абе еден партиски, сега јас не го знам, како да ти кажам.
ГЈ: Не од аспект на партиски, него дали, ама кај и да го вработиш он треба пак 
таму да ја работи работата. Пак треба да е негде кајшто ќе може да не оди на 
работа.
МП: Мхм.
ГЈ: Мислам СОЗР му е ок. Па после ако нешто треба, полесно е ако е влезен у 
институција да го разместуваме наваму-натаму.
МП: Аха. А после ќе може кај тебе да се размести или не?
ГЈ: Абе кај мене ќе треба да оди на работа.
МП: Каква работа е тоа?
ГЈ: Или да го стаиме…па нешто, да куца картица негде треба, така? Ха ха…
МП: Е добро де ќе куца негдека
ГЈ: Или да го стаиме кај мене у возен парк. Па може и кај мене по некоја 
работа да подзавршува и за у штаб. И така на возен парк началникот ни е…
МП: Он мене ми е, мене ме вози човекот.
ГЈ: Епа добро де ама не те вози секој ден. Така?
МП: Не, не ме вози ниеднаш он, у денот. Не само секој ден, него ниеднаш не ме 
вози.
ГЈ: Епа така де.
МП: Ниеднаш ме нема возено. Уставри еднаш ме возеше и се изгубивме.
ГЈ: Ха
МП: Најозбилно
ГЈ: Не, евентуално може кај мене у возен парк да го стаиме. И така таму 
началник е Влатко, од Чаир, од Општински, што беше на УМС претседател, така да 
за партиски работи нема да биде никаков проблем да брка.