Разговор помеѓу Кирил Божиновски и Влатко Чингоски

ВЧ: Кажувај бе Кире.
КБ: Што правиш?
ВЧ: Ево потпишав некои документи, кај мене сум на работа.
КБ: Да? Е види…
ВЧ: Кажи.
КБ: За овој човеков што треба да го видам.
ВЧ: Да, да, да.
КБ: Му пишав и на шефот, а јас мислев ќе те видам. Бев кај обезбедувањето сега, ми кажаа си отишол 
више.
ВЧ: Да.
КБ: Значи, јас му се јавив на него, прво беше недостапен…
ВЧ: Аха.
КБ: После ми се јави он. Ми вика: во Дебарца сум, во некоја планина, кај што ќе се гради тоа, 
централа некоја, бла-бла…
ВЧ: Да знам. Баба Мала, добро.
КБ: Да. И вика: сега тргам према Скопје, најрано што можам да дојдам е, директно ќе дојдам во 
Влада,е негде 6.30-7.
ВЧ: Да де, ми кажа шефот мене.
КБ: Е.
ВЧ: Ми кажа шефот мене, и ми рече да видиме, да продолжиме ова. И јас веќе го решив тоа, до 
понеделник ќе имаме информација. Значи ти ќе ми кажеш што ќе решите вечер, пушти ми една порака.
КБ: Добро.
ВЧ: И јас ќе си постапам по тоа.
КБ: Значи, ти како и да е, до понеделник ќе ја влечеш работава, така?
ВЧ: Да, ќе ја влечам до понеделник работата.
КБ: Е па добро, добро, одлично.
ВЧ: Е така да знаеш. Пошто вечер…
КБ: Подобро е…
ВЧ: Да, кажи.
КБ: Подобро е да не му спомињам ништо дирекно за тоа, така?
ВЧ: Не, не, ти ништо за тоа. Ти само ќе му речеш, вака и вака, она што му кажував на сите…
КБ: Да, да.
ВЧ: „Знаеш какво е времето, потребите и слично.“
КБ: Добро.
ВЧ: И да видиме што он ќе ти каже, како. Ти речи: добро, дај да видиме што можеш ти да направиш, 
па ние ќе гледаме да излеземе во пресрет и помогнеме.
КБ: Да. Ама да не му кажам директно со тебе, него кај што имаш потреба.
ВЧ: Не, не, не. Директно со тебе се нека оди, само ти речи: добро, тоа што ми го кажа ти е во ред, 
ние ќе се обидеме да направиме. Ако ние го направиме тоа, ти што ќе направиш?
КБ: Аха, значи да му посочам проблемот кај тебе што треба да го реши, така?
ВЧ: Да, да, да. Речи добро, ние ќе разговараме, да се реши тој проблемот, ама треба да видиме за 
што би разговарале.
КБ: Да, да, да. Кај него може јако да се нагази. Така?
ВЧ: Да, да, да. Немој да се замавуваш за мали…такви…цифри.
КБ: Колку вака документи, колку копии, отприлика според тебе ?
ВЧ: Па колку!? 100, 150.
КБ: Минимум, така?
ВЧ: Да, да, да. И да му кажеш дека тоа не е само за сега, него е општо.
КБ: За све до сега.
ВЧ: Дааа бе.
КБ: Добро, добро.
ВЧ: Е така.
КБ: Ај да се видам со човекот, па ќе ти јавам.