Разговор помеѓу Слободан Николовски и Сашо Мијалков

СН: Ало
СМ: Е Цобе, што праиш?
СН: Еве директоре, здраво, добро еве во канцеларија работиме. Вие што праите?
СМ: Што има ново?
СН: Па ништо, баш ја сакав кај 11 саат да ве побарам вас и да се видиме ако имате време.
СМ: Еве сум тука на работа ја, овај… сега дојде Џоле Поповски.
СН: Да.
СМ: Во 11:15 имам состанок еден, а во 12 сум кај Ставрески на состанок. Е сеа, кога?
СН: Кога ќе кажете, јас сум тука. Кога ќе кажете, тогаш ќе дојдам, не е проблем.
СМ: Е па, дали до 12 или после Ставрески?
СН: Можам јас и сега во моментов да дојдам, значи вие…
СМ: Ама сега доаѓа Поповски, имам со него да решавам, го решаваме буџетот ние кај Ставрески сега у 
12.
СН: Мхм.
СМ: Па со него морам да видам.
СН: Да дојдам пред 12. Ќе дојдам јас 11 и пол.
СМ: Колку време ти треба?
СН: Па онака некои работи што ни се побитни да видиме, околу некои тендери, едно, друго. Со 
Ставрески ако се видите таму, доста со овие, има некои фирми што тој нели…сега не знам дали би 
прифатил тој такво нешто, ама негде помош…Јагуновце таму гледам, фабриката Југохром, тој гледам 
таму оди, нити има добри позиции таму, може…
СМ: Југохром се таму оние Русите?
СН: Па не, тој има некои луѓе што му се на него блиски многу и тие луѓе се на многу добри позиции 
таму кошто можат добро да изменаџираат за нас. Цело време го бркаме знаеш, ама пак се врти во 
круг, никако да тргнат. Ај кога ќе дојдам ќе поразговараме за тоа. Ја ќе бидам таму 11 и пол…
СМ: Во 11 и 15 ќе дојдат други и тие ќе се задржат 20 минути и ја више ќе треба да тргнам за кај 
Ставрески, знаеш. Да не доаѓаш на кнап. Ја кај Ставрески енма да бидам поише од еден саат. Поубаво 
е после, по на раат.
СН: е па важи. Ајде ќе дојдам во 1 или ќе ми се јавите.
СМ: Јас ќе те барам од таму кога ќе тргнам, важи?
СН: Важи, договорено.
СМ: Да не биде набрзина, на трчање.
СН: Нема проблем, нема проблем. Јас ќе чекам да ми се јавите.
СМ: Ајде.
СН: Ајде. Поздрав, пријатно.