Царицата персиска била неизлечиво болна и таа викнала: - Трифун ке ме оздравит. Се сетиле и пушчил царот да барат некој Трифун доктур. Но, нишчо. Најседне, во едно село, било едно дете шо пасело гуски - се викало Трифун. Дошло детето и ушче од'леку било от царицата пенџерото, фатило да викат: - Трифун идат, ушче два дена, ушче еден ден... Влегол, је прекрстил со стапот и оздравела. Царот му је дал керката, (но тој) не је зел. Богатството (што го добил) го дал по сиромаси.
Викторија Поп Стефанија