Кајмакамот, неговата анама и бекшијата

The kajmakam, his wife and the field guard

Во турско време некој кајмакам излегол на прошетка по лозјата. Имал и свое лозје. Одејќи така, наишол на полјакот (бекшија по турски). Ама, полјакот си 'и турил гаќите, се припекол на с'нцето а меретенот го спружил. Кајмакамот ка видел така, зел една прачка, а пресекол и отишол му го мерил. И прачката си ја клал во појасот. Вечерта си оди дома. Си оди дома и таа прачката му паднала од појас. Го пита анката:

- Шо е тоа, шо е тоа?

- Ами, едно дрвце!

- Како дрвце, шо е тоа дрвце?

- Едно дрвце - рекол - денеска се занимавав ка лоз-

- Не, ќе ми кажиш, тоа зошто е. Оти не е или подолго или покусо, туку баш толкаво? Ќе ми кажиш!

И едно време кајмакамот и кажа:

- Вака и вака е работата: денеска бе на прошетка по лозјата, па удри тамо на полјакот и вака е работичката : му го мери со ова прачка.

И му вели анката:

- Остави, не зборувај такви зборови во нашава куќа! Срамота е, не зборувај!

Добро, по некое време анката се разболела и мy вели на кајмакамот:

- Ми текна за грозје.

Кајмакамот излава и го пречекува полјакот.

- Бекши!

- Бујрум, кајмакам ефенди.

- Денеска ќе земиш кошницата, ќе појдиш, ќе набериш грозје, ама бендере, бендере грозје и ќе носиш на дома кај мене.

- Пеќи, кајмакам ефенди!

И зема бекшијата кошницата, оди во неколку лозја, одбира грозје, а наполнува кошницата и ја носи. А носи, на вратата, тропа. Пита анката:

- Ким сен си?

- Бен'м, бекшилари.

Оди, отвора и му вика:

- Ѓел бре, ѓелди чери! (Дојди ваму.)

Овој вели:

- Како да дојдам внатре, кајмакамот ќе разбере, ќе не заколе двајцата?

- Море, ела внатре, бре!

- Не, не!

- А бре, ела внатре. Ако не, ќе му кажа на кајмакамот оти ми побара ти мене и така ќе те заколе и така.

И овој влезе внатре и му вели:

- Сега ќе прајш работа!

Бре ќе биде, бре не бидува, бре вамо, бре тамо! Едно време се согласи ... Ама во тоа време си дојде кајмакамот на ручек. Тропна на порта.

- Ами - вели тој - сега шо прајиме?

- Е, сега пикни се во оџакот!

Се пикнал во оџакот. Во оџакот имало едно железо протнато напреку и тој застанал на оџакот просту, ама заспал. Заспал во оџакот. И едно време во сонот, виде: некој влезе во едно лозје да краде грозје. И овој од оџакот вика:

- Еееј, кој си ти таму, бре, шо крадиш грозје?

А кајмакамот и вели на анката:

- Бак, бак, каков полјак имам јас: вика наму во ридот, а овде се слуша!

Добро, ама полјакот па почна да повтара, да вика по втор и трет пат. Кајмакамот се сети оти полјакот е во оџакот и едно време му вели:

- Море, пријател, славај долу, да не зема еден сноп 'ржан и ца да те изrора. Славај долу!

И овој, виде не виде, излезе, слезе, застана.

- Е, шо е работата?

- Е, грешиме, ефендија.

- Е, како?

- Грешиме!

- Е, сега ќе ми кажиш право: правите работа со анката или не?

- Е, правиме.

- Колку пати?

- Трипати.

Кајмакамот вади ќесето, го развитка, му дава една бела меџудија.

- Еве ти ова бела меџидија - рече - да идеш да јадиш, да пијеш. Ај ми со здравје, немаш кабает! Мој е кабаетот оти на анката мерата е донесов.