Пуста сиромаштија

Damned poverty

Бил некој младич. Излегол една ден и немал шќо да работит друго, туку измислил: зел неколку бои и си го нашарил курот. Се поставил покрај еден селски пат и чекал кога ќе наминит некоја жена. Му наишла некоја жена и тој легнал на плешќи, го надрвил нашаренко со бои во линии и легнал - како да спијет. Жената кога поминала, кога го видела, се зачудила: - „Па, што мојт ова да бидит?“ - рекла. Му потфрлила едно камче и продолжила како нишќо да не било. Одеднаш тој отскокнал и и викнал:

- Застани малу!

- Таја застанала и просто се потсмевнувала. Ѝ рекол:

- Зашќо се задираш кога не те задирам?

- Ама - рекла - прости, не бев во нишќо намера. Само се зачудив: секакви су видела, уште ваков шарен не су видела! А што мојт то да бидит?

И тој и рекол:

- Прво да те прашам: каква си ти жена - дали си сиромашка, или богата, или пребогата?

- Ја сум жена сиромашка - та му одговорила.

- Дали имаш маж?

- Имам маж.

- Е, за тебе ова е многу арно - рекол.

- Да чујам.

- Овој шарениов, до првава завршка, кога ќе го клам на жена, таја ќе бидит полубогата, ќе родит дете полубогато. Ако и го клам до фторава зарешка, ќе родит многу богато дете. А ако и го клам до треќата зарешка, ќе бидит ептен сиромашко.

И таја му одговорила:

- Да се зас'лниме на некоја страна, па, дај, клај ми го мене до полубогата. Није ене сиромаси, барем дете да имам малу богато. Д' имат напредија.

Се зас'лнале на некоја страна и тој и кажал:

- Јас за се барам пари.

- Еј, како бараш пари?

- Па, за полубогата барам поефтино. За многу богата - поскапо, а за сиромашно не барам нишќо.

И таја се согласила. Кога почнале, тој и го ставил само до таја зарешка - до полубогата. Нејзе и се насладило, рекла:

- Море, дај до многу богато нека бидит. Приклај го до другата зарешка!

Кога го клал до фтората зарешка, таја се запалила.

- Море, аман - рекла - сијот фтерај го! Белки ќе бидит нешќо ...

И ко го лупнал внатре сиот, рекол:

- Еј, пуста сиромаштијо, знајш ти зошќо си сиромаштија!